Antwerpse Haven heeft aandacht voor welzijn van zeelieden


Image
In het Havenhuis werd de werking voor het welzijn van internationale zeelieden voorgesteld: vlnr: Marc Schippers (British & International Sailors’ Society), Havenschepen Marc Van Peel, Xavier Van Engelen (Antwerpse Scheepvaartvereniging) en Peter Verstuyft (directeur Belgische Redersvereniging)
HAVEN. In het Havenhuis in Antwerpen werd dieper ingegaan op de nood die er is om zeelieden naar het centrum van de stad te brengen. Het voorbije jaar hebben 21.000 zeelieden gebruikgemaakt van het georganiseerde busvervoer van en naar het Antwerpse stadscentrum. Op de grotendeels vaste trajecten op Rechteroever stapten 17.000 mensen op de bus, vanaf de terminals op Linkeroever maakten zo’n 4.000 mensen gebruik van een belbus. De georganiseerde busdiensten worden aangeboden door het Gemeentelijk Havenbedrijf Antwerpen, de Antwerpse Scheepvaartvereniging en de Belgische redersvereniging. Het is een initiatief waarbij de Antwerpse havengemeenschap bijzondere inspanningen doet voor het welzijn van de internationale zeelieden.

Schepen Marc Van Peel weet dat de inzet de jongste twee jaar sterker is geworden. De zeelieden hebben ook een grotere werkdruk gekregen en hebben noden die in deze tijden zijn veranderd. Daarom ook dat in Antwerpse havenkringen er ook dieper werd op ingegaan. Het ‘Antwerp Seafarers Center’ heeft heel wat ervaring op dat vlak  omdat het mensen zijn die er van nabij bij betrokken zijn. Welfare organisaties zijn er alle dagen mee bezig  en gaan op bezoek bij de zeelieden, zorgen dat ze communicatiemogelijkheden hebben, regelen vervoer voor de bereikbaarheid van de stad.

"Uiteraard vinden we schepen, containers en bulk heel belangrijk, maar ook de mensen op het schip die altijd op de eerste plaats komen. We focussen ons dus meer op het welzijn." aldus havenschepen Marc Van Peel. "We ontplooien verschillende initiatieven om voor zeelieden het verblijf in Antwerpen zo aangenaam mogelijk te maken. Onze inspanningen situeren zich dus vooral op het gebied van bereikbaarheid en communicatie."

Xavier Van Engelen, directeur van de Antwerpse Scheepvaartvereniging, ondersteunt al van in 2007 deze opdracht. Er was een grote behoefte aan gratis transport naar het centrum voor de zeelieden die wat langer in de haven verbleven. Er moest iets structureels gebeuren waarbij ook de Waaslandhaven bij betrokken was want na de opening van het Deurganckdok was de nood daar ook groter.
Xavier Van Engelen: "Behalve het busvervoer kan sinds kort in de Antwerpse haven gratis gebruik worden gemaakt van een draadloze internetverbinding."

Sedert begin 2008 bolt er nu een bus volgens het systeem van een belbus. Er werd direct succes geboekt. Het is ook een dagelijkse behoefte. In de beginne was er wel enige stroefheid vast te stellen wanneer de bus op een terminal moest rijden.

Image
De vier personaliteiten die zich willen inzetten voor de noden en de behoeften van de internationale zeelieden die de haven van Antwerpen aan doen: vlnr: Peter Versuyft, Marc Van Peel, Xavier Van Engelen en Marc Schippers.
Marc Schippers , aalmoezenier bij de British & International Sailors’ Society, wees er op dat al sedert 1865  ‘Welfare’-zeemansmissies aanwezig waren in Antwerpen die uiteraard in de loop der jaren fel wijzigden. De aanpak veranderde en zeker nu ook op een schip soms wel 4 tot 5 verschillende nationaliteiten met vaak ook verschillende culturen aanwezig zijn. Die moeten aan boord verenigd worden.

De bekommernis bij Marc Schippers is dan ook het geestelijk en materieel welzijn Er zijn nu kortere aanmeertijden. "Ik merk vooral dat er door een strakker werkritme meer behoefte is aan goedkope communicatie. Tijdens stakingen proberen we de zeelieden dan weer van materiële oplossingen te voorzien, zoals dekens, kleding en voedsel", aldus Schippers.

Eigenlijk gaat het voor de zeelieden over hoe ze weg geraken van het schip naar de stad, hoe ze gebruik kunnen maken van moderne communicatie. Er is aan boord wel internet maar dat is enkel voor het zakelijk gebruik.
Tenslotte ervaart Aalmoezenier Schippers ook dat er nood is aan een ‘luisterend oor’ waar ze hun problemen eens kwijt kunnen. Sommigen staan wel eens onder druk en Schippers wees hierbij naar piraten waarmee ze kunnen worden geconfronteerd. Ze hebben ongerustheid over hun veiligheid.

Ze gezien is het welzijn van de internationale zeelieden wel iets meer dan met een busje naar de stad rijden. Ook de rederijverenigingen weten dat de menselijke factor heel belangrijk is en dat die zelfs nog toeneemt.
Aan de Oosterweelsesteenweg is een sportterrein waar de zeelieden elke zondag kunnen komen sporten. En het heet dat sportende zeelieden minder ziek zijn en dat is dan voor de rederij ook weer positief.

Op Linkeroever rijdt een belbus . De zeelieden krijgen daar informatie over zoals het telefoonnummer van de dispatching bij ‘autocars De Polder’. Indien ze bellen vóór 17u dan worden ze rond 19u opgepikt. Het vervoer wordt betaald door het Havenbedrijf. Ze gaan allemaal naar The Antwerp Seafarers Centre op de Italiëlei. Het gaat er vooral over het aanbieden van communicatiemogelijkheden, goedkope telefonie, internet, dagbladen in hun eigen taal, internetnieuws. Daarom komen ze ook liefst naar de stad. Vanuit Waaslandhaven zou men ook aan Beveren kunnen denken maar daar zijn absoluut geen mogelijkheden van dat alles. Het Seafarers Centre ligt in het centrum van de stad en dat maakt het zo aantrekkelijk.

Op 1 jaar waren er in Waaslandhaven 4000 aanvragen voor de belbus. Heel wat zeelieden kunnen omwille van hun werkschema op de containerschepen niet eens naar de stad komen. Hoe dan  ook vanuit het Gemeentelijk Havenbedrijf wordt al het mogelijke gedaan voor het welzijn maar ook de taak van de scheepsaalmoezenier is zeer belangrijk.

Op dinsdag 10 en woensdag 11 februari organiseert het International Committee on Seafarers’ Welfare in Antwerpen een tweedaagse conferentie. Er wordt vooral gediscussieerd over hoe ook in de 21e eeuw kan worden ingespeeld op de noden en behoeften van internationale zeelieden. (Rolf Duchamps)