Bart De Wilde bekeek het Baladharshan project in India

HAMME. Bart De Wilde is terug uit India. Samen met zijn echtgenote Erika, werkt hij daar aan het ondertussen wel bekende Baladharshan project. Bart bezorgde ons een boeiend verslag waar wij ons hier in ons land door kunnen inleven van wat in dat verre India gebeurt. Zo heeft Bart het over het onderwijs, dat daar een echte zegen is. Het project werkt daar rond. Hij is er nu een aantal zaken gaan bespreken. "Omdat het project groeit en er nieuwe uitdagingen bijkomen, is het belangrijk om nu de juiste richting te bepalen", vindt hij.

In het midden van het grote Pulicatmeer, aan de baai van Bengala in het Zuiden van India ligt het kleine dorpje Attakanithipha waar het project Baladharshan nu 10 jaar ontwikkelingshulp biedt. Levend onder heel moeilijke omstandigheden vanwege het klimaat en slechte landbouwgrond is het ook een strijd tegen heel oude en vastgeroeste tradities waaronder vooral kinderen, jonge meisjes en vrouwen een zware last moeten dragen. De kansen die de kinderen voor hun ontwikkeling krijgen worden vooral bepaald door de tradities en tolerantie van de kaste waarin ze zich bevinden. Daarbij komt nog dat de eer van de familie belangrijker is dan het leven van hun kinderen.

Als meisje weet je dat eens de maandstonden beginnen je toekomst heel spannend wordt omdat je het jaar erna wordt voorbereid op een huwelijk. Ook verliefd worden is iets dat niet wordt aanvaard. Alles wat voor ons vanzelfsprekend lijkt op gebied van zelfontplooiing is voor deze kinderen een dagelijkse strijd. Ze moeten vechten voor hun studies en de kansen om verder te studeren hangen meestal aan een zijden draadje.
"In deze moeilijke omstandigheden bezien we ieder kind als een apart project waarbij het doel is om hen zover mogelijk te kunnen helpen in hun onderwijs en vorming, " vertelde Bart, "We zijn heel blij dat er momenteel 30 kinderen aan hun hogere studies bezig zijn en dat we momenteel 7 jongeren kunnen helpen in hun 10de klas examens."

Chitra is een van deze meisjes, het is letterlijk een zegen dat dit meisje al tot in de 10de klas geraakte. De kaste waarin zij leeft, wil dat ze volgend jaar gaat trouwen. Als klein meisje was het haar droom om verpleegster te worden, ze is heel verstandig en we hopen dat  haar ouders haar de kans zullen geven om nog twee jaar verder te studeren zodat haar droom kan uitkomen. Bart: "Het is heel moeilijk als je de kinderen die je al enkele jaren helpt vroegtijdig moet loslaten. Toch is er een band met hen gesmeed. De ontwikkeling die ze hier meekrijgen zal ze ongetwijfeld sterker doen staan in hun verdere leven."

Bird Nest Hostel

Het gevolg van deze traditie is dat er heel veel ongeschoolde jonge gezinnen in de dorpjes leven. Moeders van 16 jaar weten vaak niet hoe ze hun kinderen moeten opvoeden en juist door hun ongeschooldheid moeten ze heel zwaar werk doen om aan een loon van 100Rs (1,6 euro  per dag te komen. Het zijn vooral de mensen uit de Schedule Tribe kaste ( de allerlaagste kaste) die worden uitgebuit. In deze kaste zijn de overlevingskansen ook kleiner waardoor er veel kinderen wees of half wees worden.

Het is voor deze kinderen dat het project in 2008 het Bird Nest Hostel bouwde. De kinderen schuilen hier onder de vleugels van het project.  Akila en Kupendra zijn twee kindjes die recent werden opgenomen in het hostel, ze zijn zwaar getraumatiseerd door een familiedrama. Na vele jaren van zware mishandeling pleegde hun moeder zelfmoord door zichzelf levend te verbranden, de kinderen hoorden haar ‘s nachts schreeuwen en zagen hun mama al brandend het huis uit lopen, ze hebben geprobeerd haar te redden maar overleed aan haar verwondingen.
Akila en Kupendra werden daarna opgevangen door hun grootouders. Doordat Akila volledig getraumatiseerd was huilde ze de hele dag. Haar grootouders dachten dat als ze een gedisciplineerde opvoeding zou krijgen ze er weer bovenop zou komen. Ze moest iedere dag om 5u30 opstaan om voor heel het huishouden te zorgen en werd hierbij met harde hand aangepakt. Toen hun tante die in Attakanithipha woont hun bezocht vroeg ze de grootouders de kinderen mee te mogen nemen naar het Bird Nest Hostel.

Deze twee kinderen wonen hier nu onafscheidelijk bij elkaar en worden door een heel liefdevol echtpaar opgevangen. Akila weent nog iedere dag om haar mama. Kupendra is bijzonder dankbaar en gedraagt zich nog heel afhankelijk alsof hij schrik heeft om opnieuw achter gelaten te worden. Momenteel verblijven er 25 kinderen in het hostel. Dit zijn allemaal kinderen met hun eigen verhalen en moeilijkheden. Wat is Bart De Wilde blij dat ze deze kinderen onder hun hoede kunnen nemen.

"De Tearfund make a different Breeze Award die we vorig jaar kregen heeft hier nu een plaatsje gekregen omdat ik vind dat hij hier thuishoort. Als we naar al de situaties kijken is het vaak om moedeloos van te worden, het is allemaal zo oneerlijk. Toch willen we ons blijven inzetten om deze kinderen verder kunnen helpen", zo besloot Bart.