Berts Bulletin: Liefde in het park
Ik moet jullie meteen teleurstellen. Deze tekst gaat niet over allerlei dingen die je kan doen in het park, achter de struiken of in het hoge gras. Het gaat niet over dingen die stiekem moeten gebeuren. Heimelijk sigaretjes roken als 13 -jarige bijvoorbeeld. Ik wilde het even hebben over iets wat heel wat gezonder is. Vandaag is het de jaarlijkse 'dag van het park' en het thema is dit jaar 'liefde in het park'. Vandaar de titel.
Dit kan op heel wat verschillende manieren worden ingevuld. Ik heb wat toelichting gezocht op de website die er meer over vertelt.
Dit tot de verbeelding sprekende thema geeft deelnemende gemeenten en verenigingen een ruime waaier aan mogelijkheden om ‘liefdevolle’ activiteiten te organiseren in onze parken. Een uitgelezen kans om de belangrijke sociale functie van parken en groen in onze samenleving in de kijker te zetten. Wat dacht je van een trouwerij ‘anno 1900’ in het park, romantische vertellingen, zinnenprikkelend theater, het hernemen van trouwfoto’s, of de zoektocht naar het meest geliefde plekje in het park?
We doen die dag ook een oproep om een liefdevolle picknick te organiseren. Deelnemende gemeenten kunnen dingen naar de titel voor grootste en meest liefdevolle picknick. Nu maar hopen dat de weergoden ons gunstig zullen gestemd zijn en wie weet, overschrijden we zelfs de kaap van 100.000 bezoekers...
Meer informatie over deze dag is terug te vinden op natuurenbos.be
Nu laat ik even mijn groene hart spreken. Bomen en planten, groen in het algemeen, fleuren het leven toch op.
Wanneer je even in een bos of een park vertoeft, merk je snel dat je letterlijk en figuurlijk nieuwe zuurstof krijgt.
Ik heb in de kast ergens een boekje liggen met cartoons. In een bepaalde cartoon is te zien hoe moderne mensen uit een grote, grijze, volgebouwde stad geduldig aanschuiven aan een soort glazen stolp waaronder een zeldzame boom wordt tentoongesteld. Met een betrokken gezicht gaan de mensen binnen in de stolp en komen opgevrolijkt weer buiten. Hopelijk blijft dit sombere fantasie.
Op dit ogenblik worden er per minuut ongeveer 15 hectaren tropisch regenwoud vernietigd. Indien we niet oppassen behoren wij tot de laatste groep mensen op deze planeet die ongeschonden tropisch regenwoud hebben gezien. Aan dit tempo schiet er rond 2030 niets meer van over. Niet geïntegreerde landbouw, vaak voor exportproducten, ongecontroleerde houtkap en mijnbouw zijn de voornaamste bedreigingen van het tropisch regenwoud.
Ik ben helemaal geen doemdenker maar bovenstaande tekst stemt toch tot nadenken. Als je op google 'kappen van het regenwoud' invoert, kan je heel wat informatie terugvinden.
Met deze bekende liedjestekst sluit ik af.
Tot een volgende kriebel,
Bert
Met deze Laat ons een bloem
(Louis Neefs)
Dit is een lied voor de mensen die zorgen
dat morgen de mensen al dood zullen zijn,
dit is een lied voor de doden van morgen,
begraven, gekist in een stenen woestijn.
Laat ons een bloem en wat gras dat nog groen is,
laat ons een bloem en het zicht op de zee,
vergeet voor één keer hoeveel geld een miljoen is,
de wereld die moet nog een eeuwigheid mee…
Je breekt en je hakt en je boort door de bergen,
je maakt elke heuvel gelijk met de grond,
de reuzen van nu lijken morgen maar dwergen,
vooruitgang, vernielt wat er gisteren nog stond.
De vis en de zeeën vergiftigd gestorven,
het zand op de stranden vervuild met mazout,
en jij door de tankers en chequeboeks bedorven,
je weet zelfs niet meer waar de meeuw heeft gebroed.
En zo zal dan morgen het leven verdwijnen,
verslagen door staal en gewapend beton,
de maan zal dan koud op je nachtmerrie schijnen,
geen mens die nog weet hoe het einde begon.