Waaslander Pierre Cornelissen wil Vlaamse Biljart Liga oprichten
Pierre speelde al vrij jong biljart. Zijn ouders baatten toen op de Grote Markt in Sint-Niklaas het erg bekende ‘Het Landhuis’ uit. In 1958, Pierre was er veertien, toen zijn ouders vanuit Brasschaat naar de Wase hoofdstad kwamen. Vader Cornelissen was een biljarter en had in zijn café een biljart staan. De kleine Pierre begon dat natuurlijk ook te doen en kreeg van de ene en de andere wat les. Hij vorderde zo goed dat hij op zijn achttiende op alle disciplines goede stoten kon uithalen en in de top van Sint-Niklaas terecht kwam.
Maar hij bleef niet biljarten en gedurende 23 jaar verdween hij uit de biljartsport. Hij kwam dan weer in beeld in andere sporten. Hij was een erg goede tafeltennispeler en nadien ging hij tennissen, golfen of zoals hij het zelf aangeeft "alle sporten met een bal" doen.
"Ik was overal rap mee weg. Dat is een balgevoel zeker. Maar toen ik fysiek last begon te krijgen en niet meer kon tennissen ben ik terug beginnen biljarten en dat is ondertussen ook al een jaar of zestien, zeventien geleden.", aldus Cornelissen.
Het duurde niet lang of hij was weer goed op dreef. In zijn eerste periode had hij eigenlijk niet zo veel matchtafels gespeeld. Hij begon met 27 drieband maar op een paar jaar bekwam hij al promotie naar eerste klasse en hij is nu bijna 14 jaar excellentie. In de club is hij ook al zo’n tijd voorzitter. Hij werd voorzitter van de "Wereldbeker Organisatie". Het was de WBO -secretaris Raf Borremans uit Sint-Niklaas, vele jaren sportleider geweest, die Pierre eerst als secretaris en nadien als voorzitter bij de Wereldbeker Organisatie bracht.
Rond het jaar 2000 stapte hij in de VES (Vereniging van Ereklasse Spelers) waar hij nu een drietal jaren voorzitter van is. Een leven voor de biljartsport, dat wel. Maar als 65-jarige is hij ook nog op andere terreinen actief: hij is zakenman en in die functie leidt hij een lingeriebedrijf.
een Vlaamse liga
Zo zette Pierre zijn bedoelingen uiteen. Goed bekeken: twee liga’s zou leiden naar erkenning van de biljartsport, het bijkomen van subsidies; het aantal leden zou uitbreiden, de werking zal professioneler worden. Met een Vlaamse afdeling zou er ook een autonome werking volgens eigen cultuur mogelijk zijn. Er zou meer aandacht kunnen gaan naar jeugdwerking en opleidingsmogelijkheden. De samenwerking met Bloso zou optimaal kunnen. Verder zijn er ook voordelen op vlak van communicatie, sponsoring en public relations.
Zou Pierre Cornelissen met een Vlaams Biljart Liga kunnen opstarten? Hij heeft de ganse structurering tot in de kleinste details voorbereid en uitgeschreven in de twee talen. Wallonië heeft er zo maar in te stappen. Maar Pierre beseft dat het daar moeilijk ligt. Het is ook zo dat Antwerpen en West-Vlaanderen meest leden telt in de biljartclubs. In Limburg wordt wel veel biljart gespeeld maar niet zoveel in de Bond. Er zijn daar twee grote biljartverbonden die samen meer dan 1400 leden tellen. Alles zo bekeken blijkt dat de spelers er wel zijn, maar door de jaren heen zijn versnipperd. En de vraag die kan gesteld worden is of de Belgische Biljartbond daar dan echt niets aan gedaan heeft om dat in te dijken.
Het is nu wachten op een akkoord van de Federatie met de opsplitsing. Er wordt beweerd dat er geen draagvlak voor is maar dat kan Cornelissen weerleggen. Hij ziet toekomst in een Vlaamse Liga maar zoals nu de kaarten liggen zal het toch nog meer dan een jaar duren. De vzw Vlaamse Biljart Liga (VBL) kan ook wel opgericht worden zonder toestemming van de KBBB maar daar denkt Pierre niet aan. Hij bleef vechten om zijn voorstel door te drukken, ook toen in augustus vorig jaar de Raad van bestuur van de Biljartbond besliste er niet in mee te gaan.
Pierre: "Nooit tevoren heeft de Belgische Biljartsport zo dicht gestaan bij de levensnoodzakelijke opsplitsing die ruimte en adem verschaft om uit te breiden en te professionaliseren."
Volgens Pierre is men niet "tegen" maar ontbreekt het gewoon aan de moed om voor vernieuwing te kiezen. Dat Wallonië er niet klaar voor is mag geen enkel beletsel om door te gaan. "Zij zullen wel volgen als ze merken dat er in Vlaanderen resultaat geboekt wordt", aldus Cornelissen die het in zich heeft iemand te zijn die niet gauw de moed op geeft en hij gaat er mee door totdat het er komt.(Rolf Duchamps)