Uitdoofbeleid Doel gaat verder na aflopen woonrecht
MLSO en ICW verduidelijkten dat na het aflopen van het tijdelijk woonrecht nog 20 gezinnen of 46 inwoners in Doel-centrum wonen. Dat zijn 11 gezinnen die nog eigenaar zijn van hun woning en 9 gezinnen verblijven in een woning van de Gewestelijke Huisvestingsmaatschappij. Voor deze laatste wordt op korte termijn een nieuwe verblijfplaats gezocht.
MLSO wees er op dat in 1998 er nog 645 inwoners waren maar dat 92 % daarvan zich elders hebben gevestigd. "Dat is mede te danken aan de goed onderbouwde sociale begeleiding. Het Sociaal Begeleidingsplan voor Doel voorzag een renovatiepremie voor kopers, een huursubsidie voor huurders, een leefgemeenschappremie en een supplementair woningaanbod in fusiegemeente Beveren. Alle inwoners die dat wilden, werden persoonlijk begeleid door een bemiddelaar. Van de oorspronkelijke bewoners die van de aangeboden voorzieningen gebruik gemaakt hebben en het dorp vrijwillig verlieten, is 88 % tevreden met de nieuwe woonsituatie. Deze zwijgende meerderheid komt nauwelijks in de media aan bod. Actievoerders voor het behoud van Doel houden hen immers mee verantwoordelijk voor het verdwijnen van Doel.", aldus MLSO en ICW op de persconferentie.
In een reactie zei ere-senator Ferdinand De Bondt namens de studiecel Luctor et Emergo dat die gegevens voortkomen uit een ‘Onderzoek bij ex-inwoners van Doel in opdracht van de Maatschappij Linkerscheldeoever, Bij nader toezien was een eigenlijk rapport niet voor handen en bleek deze ‘studie’ niets meer te zijn dan een telefonische bevraging van een handvol verhuisde Doelenaars.
De Bondt: "Ongevraagd werd ons wel geantwoord dat het ‘ontmantelen’ van de woningen te Doel de beste weg is. Maar dat dit niet betekent dat er niet gedacht wordt aan nieuwe ingekapselde mogelijkheden voor Doel. Volgens Van Dale suggereert het woordgebruik ‘ontmantelen’ de aanwending van brute macht om het bestaande definitief te doen verdwijnen."
consequent beleid
Volgens MLSO werd ook een consequent beleid gevoerd in het kader van de uitbreiding van de Antwerpse haven. "Alle groeiscenario’s van het Strategisch Plan voor de Haven van Antwerpen en in het Plan-MER gaan ervan uit dat Doel verdwijnt. Niemand neemt graag pijnlijke beslissingen, maar de bevolking heeft recht op duidelijke beslissingen die consequent uitgevoerd worden. De onleefbaarheid van Doel nu opnieuw in vraag stellen rekt het moeilijke afscheid onnodig lang en is bovendien bijzonder oneerlijk ten opzichte van alle Doelenaars die reeds vertrokken."
Over dat consequent beleid zei men bij ‘Luctor et Emergo’ dat al de scenario’s, en die zijn talrijk en nogal onthutsend en dikwijls contradictorisch in hun inspiratie, geformuleerd zijn op basis van één enkel onveranderbaar dogma, dat voorafgaandelijk aan elke deelhypothese in acht werd genomen: Doel verdwijnt.
Dat is, volgens De Bondt, de diepere oorzaak van het feit dat de meest cruciale stappen die gezet werden uitsluitend onder de vorm van ‘beslist beleid’ konden worden doorgevoerd, of met uitschakeling van de publieke opinie, de Raad van State en de rechten van de burgers, door gebruik te maken van ‘uitzonderingswetgeving’.
Ferdinand De Bondt haalde er ook het regeerakkoord Peeters II bij waarin stond: "Het gebied ‘Saeftinghe’ wordt ingericht als havengebied overeenkomstig het ‘meest maatschappelijk haalbaar alternatief’ van de plan-MER. De invulling kan gefaseerd gebeuren en kan maritiem, industrieel of logistiek zijn of een combinatie ervan., in functie van de economische behoeften. De studies voor de realisatie van een open getijdendok worden voortgezet. Er zal een maatschappelijke kosten-batenanalyse worden uitgevoerd van de verschillende planopties. Daarna zal op projectniveau de standaardmethodiek van het Vlaams Gewest worden toegepast."
De ere-senator van de CD&V trok er conclusies uit: "Eens te meer wordt het dorp Doel eenvoudig weg opgenomen in het havengebied. Dat zal niet zonder slag of stoot gaan. Te meer omdat uit deze tekst blijkt dat de nieuwe regering nog niet eens weet wat, wanneer of waar een of ander dient te geschieden. Wel is er een ‘Saeftinghe-zone’ afgebakend, zone die niemand kent. Men zou méér sérieux verwachten van een groep van studiebureau’s die er op 5 juni 2009 in slaagden hun werkzaamheden beloond te zien door het definitief afsluiten van hun contracten, die tot driemaal na elkaar werden uitgebreid, en waarvan de kostprijs voor de opstelling van de Plan-MER opliep tot een bedrag van ca. € 800.000."
uitdoofbeleid verder zetten
De Maatschappij Linker Scheldeoever vond dat het geen plotse of hardnekkige uitzetting is en dat het einde van het zakelijk recht van tijdelijke bewoning vooraf ruim werd besproken. De houders van een overeenkomst zijn tweemaal met een persoonlijke brief verwittigd (Eind 2008 en in het voorjaar 2009). "Ook na 1 september worden de mensen zomaar niet uit hun woning gezet", stelt de MLSO "Zoals gebruikelijk zullen zij eerst aangemaand worden. Met wie uitzicht heeft op een nakende verhuis, kan een akkoord worden gesloten. Wanneer de mensen echt weigeren te vertrekken, zullen gerechtelijke procedures worden gestart." ‘De betrokken overheden zullen het uitdoofbeleid tijdens de komende weken dus voortzetten’
Hierop kwam er ook reactie vanuit de studiecel ‘Luctor et Emergo’. "Die afschuwelijke intentie, kan op geen enkele wijze worden ondersteund door enige wet of decreet, of Besluit genomen in uitvoering van enige wet of decreet. Wie slechts maar van op afstand het afschuwelijk spektakel van de gewelddadige en massale en onoordeelkundige afbraak van de dorpskern van Doel heeft gevolgd, en heeft moeten vaststellen dat, in tegenstelling met de genomen beslissing in eerste instantie de panden die van bijzondere historische waarde waren of op andere wijze merkwaardig waren aan de beurt kwamen. De verontwaardiging is des te groter, omdat de Vlaamse regering geen poot heeft om op te staan voor dergelijk nihilistisch vertoon."
Er werd ook verwezen naar een K.B. van 1978, 31 jaar geleden. In die periode zijn er slechts twee pogingen geweest die kortstondig het dorp van bestemming wijzigden in ‘havengebied’ een eerste maal op 1.06.1999 en een tweede maal op 8.09.2000. Beide gedeeltelijke herzieningen van het genoemde gewestplan werden nadien geschorst bij Arrest van de Raad van State op verzoek van de inwoners van Doel op 321.05.2000 resp. 30.09.2002. Volgens de studiecel betekent het, dat vandaag dit dorp nog steeds woongebied is met culturele, historische en/of esthetische waarde.
In een besluit zei De Bondt nog: "Indien men aan de Regering Peeters II een kans wil geven, uitstekend werk te presteren in deze moeilijke tijden, dan dient te worden afgezien van het spektakel dat de drie voorafgaande Vlaamse regeringen hebben vertoond naar aanleiding van de problematiek van Doel en de resterende polders in het Noorden van het Waasland." (R.D.)